روش های ارتباطی در KNX

4 روش ارتباطی در پروتکل KNX وجود دارد که در صورت نیاز میتوانند با هم ترکیب شوند. این 4 روش شامل استفاده از زوج های بهم تابیده، انتقال از طریق IP و RF و Powerline است.  دیتای اضافی به پروتکل های IP و RF و Powerline اضافه میشود تا امنیت دیتا را در این روش ها تضمین کند.

1)زوج بهم تابیده:

متداول ترین پروتکل ارتباطی در KNX استفاده از کابل است. در پروسه نصب، کابل ها به سگمنت هایی تقسیم می شوند و هر سگمنت 64 دستگاه را پشتیبانی می کند. این سگمنت ها می توانند در یک لاین توسط یک کوپلر که برای مدیریت جریان ارتباطات و اطمینان از برقراری یک ارتباط امن در سیستم قرار میگیرد، با هم ترکیب شوند. 

2)IP(پروتکل اینترنت): 

دو نوع IP در پروتکل KNX قرار دارد. اولین IP یک درگاه مستقیم برای ارتباط و راه اندازی است. دومین IP همان ارتباط KNX از طریق اینترنت است که سگمنت های هر لاین براساس آن IP هستند. از این روش ارتباطی برای ارتباط دادن بخش های مختلف یک ساختمان و اجزای KNX داخل آن استفاده می شود. 

3)RF(وایرلس): 

با وجود اینکه همیشه دستگاه های RF جز اجزای KNX بوده اند ولی به تازگی کاربرد آنها در این پروتکل وسیع تر شده است. RF در KNX از فرکانس 868mhz استفاده می کند تا مطمئن شود که تبادل دیتا به درستی در ساختمان رخ می دهد و دیتای رمزگذاری شده در صورت وجود تداخل نیز قابل کدگشایی است. 

4)Powerline: 

این روش از کابل های اصلی استفاده کرده و برای ارسال پیام های KNX، از سیگنال ها به صورت امواج 50/60hz استفاده می کند. لازم به ذکر است که از این روش به ندرت استفاده شده و محصولات قابل استفاده طبق این روش ارتباطی بسیار محدود و کم هستند.